اگر اغلب احساس سوزش، گزگز یا خراش در چشمان خود دارید، احتمالاً به خشکی چشم مزمن مبتلا هستید. از هر 10 نفر، یک نفر به این بیماری مبتلا است و خشکی چشم رو به افزایش است.
بنابراین لازم است که درمان خشکی چشم را بدانید تا در صورت بروز این احساس ناخوشایند بتوانید آن را برطرف کنید.
علت بروز خشکی چشم چیست؟
در حالی که کارشناسان معتقدند که تغییرات سنی و هورمونی از شایعترین علل خشکی چشم مزمن هستند، استفاده بیش از حد از تلفنهای هوشمند، رایانهها و سایر وسایل الکترونیکی هم می تواند علت این خشکی باشد.
شما باید بدانید که نگاه کردن به صفحه گوشی قطعاً میتواند علائم خشکی چشم را بدتر کند. وقتی روی صفحه نمایش تمرکز میکنیم، زیاد پلک نمیزنیم و این میتواند خشکی چشم را بدتر کند.
درمان خشکی چشم چیست؟
خوشبختانه، گزینههای درمانی زیادی برای خشکی چشم مزمن وجو دارد، که در ادامه به معرفی این درمان ها می پردازیم.
بهترین درمان برای خشکی چشم تا حدودی به علت ایجاد کننده آن بستگی دارد. مشکلات مختلف میتوانند منجر به خشکی چشم مزمن شوند. پزشکان این بیماری را بر اساس منبع اصلی ناراحتی به سه دسته تقسیم میکنند:
1-کمبود آب
چشمان شما اشک کافی برای مرطوب و روان نگه داشتن چشم شما تولید نمیکنند.
2- تبخیر اشک
چشمان شما اشک تولید میکنند، اما خیلی سریع تبخیر میشوند و بنابراین فضای چشم شما خشک است.
3-خشکی چشم مختلط
چشمان شما تحت تأثیر هر دو مشکل ذکر شده در بالا قرار دارند.
بیشتر بیماران مبتلا به خشکی چشم، خشکی چشم مختلط مزمن و درجه پایین دارند که میتواند هر از گاهی عود کند.
چگونه خشکی چشم مزمن درمان می شود؟
بسته به علت خشکی چشم شما، چشم پزشک احتمالاً میخواهد با خفیفترین درمان شروع کند و در صورت نیاز، مراحل درمانی را پیشرفته کند.
در اینجا رایجترین درمانهای خشکی چشم را به شما معرفی میکنیم.
اشک مصنوعی
این قطرههای چشمی به مرطوب نگه داشتن چشمان شما کمک میکنند. از قطرههایی که “قرمزی چشم” را درمان می کنند (مثل نفوزولین)، خودداری کنید. این قطره ها معمولاً برای چشمها در دراز مدت خوب نیستند و میتوانند منجر به قرمزی مجدد چشم شوند.
بیشتر بدانید: خواص سماق برای کبد
پماد آ چشمی
همانطور که از نامش پیداست، این یک پماد مرطوبکننده برای سطح چشمان شماست. پماد میتواند به خشکی مزمن چشم کمک زیادی کند، اما غلیظ است و میتواند بینایی شما را تاری کند، بنابراین معمولاً آن را برای استفاده شبانه درست قبل از خواب نگه دارید.
برای استفاده از پماد، مقدار کمی را در پلک پایین خود بریزید و چشم خود را ببندید تا داخل چشم شما پخش شود. وقتی از لنزهای تماسی استفاده می کنید از پماد استفاده نکنید. این کار به لنزها آسیب میرساند.
اسکراب پلک
این محصولات به طور خاص برای تمیز کردن ملایم پلکها در امتداد خط مژه فرموله شدهاند. این محصولات میتواند باکتریها را بشوید و التهاب را کاهش دهد تا خشکی چشم کاهش یابد.
کمپرس گرم
کمی گرما و فشار روی پلکها میتواند به باز شدن غدد چربی مسدود شده و آزاد شدن روغنهای لازم به داخل چشمها کمک کند. این مورد به روان نگه داشتن سطح چشم و جلوگیری از تبخیر اشک کمک میکند.
داروهای تجویزی
اگر داروهای بدون نسخه و خانگی تسکین کافی را برایتان نداشت، پزشک میتواند داروهای تجویزی ارائه دهد. تعدادی داروی تجویزی برای رفع علائم و علل زمینهای خشکی چشم وجود دارد:
دارو برای کاهش التهاب پلک: التهاب در امتداد خط مژه شما میتواند غدد چربی را مسدود کرده و از ترشح چربی توسط آنها جلوگیری کند. آنتیبیوتیکها، به شکل قرص، قطره چشم یا پماد، میتوانند التهاب را کاهش داده و غدد چربی شما را دوباره به درستی کار کنند. پزشک شما آنها را برای دورههای کوتاهتر چند هفتهای تجویز میکند.
بیشتر بدانید: بیماری هپاتیت ب چیست؟
قطره چشم برای التهاب قرنیه: سیستم ایمنی بیش فعال میتواند باعث التهاب در سطح چشم شما (قرنیه) شود که آنها را خشک و تحریک میکند. قطرههای چشمی که التهاب را هدف قرار میدهند، مانند سیکلوسپورین و لیفتگراست ، به بیماران کمک میکنند تا اشک بیشتری تولید کنند.
کورتیکواستروئیدها همچنین میتوانند برای کاهش این التهاب برای مدت کوتاهی استفاده شوند. توجه داشته باشید که کورتیکواستروئیدها فقط برای تسکین موقت خشکی چشم استفاده میشوند و برای استفاده طولانی مدت توصیه نمیشوند.
عوارض خطرناک خشکی چشم چیست؟
رطوبت سطح چشم نقش اساسی در حفظ سلامت و کیفیت بینایی دارند. چشمان شما برای عملکرد صحیح و جلوگیری از آسیب جدی، به رطوبت کافی نیازمندند. خشکی چشم اگر شدید و درماننشده باقی بماند، میتواند موجب زخم قرنیه، عفونتهای چشمی و حتی کاهش یا از دست دادن دائمی بینایی شود. به همین دلیل، کنترل و درمان بهموقع علائم خشکی چشم اهمیت بسیار بالایی دارد.
موثرترین درمان برای خشکی چشم چیست؟
استفاده از اسیدهای چرب امگا ۳ به رژیم غذایی به تسکین علائم و نشانههای خشکی چشم کمک میکند. این اسیدها به صورت مکمل و در غذاهایی مانند دانه کتان، ماهی سالمون و ساردین موجود هستند.